W latach 2002-2007 studiował na Wydziale Artystycznym UMCS w Lublinie. Dyplom z Malarstwa uzyskał w roku 2007. Cykl obrazów dyplomowych z malarstwa powstał w pracowni prof. M. Hermana i dr hab. Z. Woźniaka, aneks z Rysunku u dr M. Smoczyńskiego. Na co dzień zajmuje się malarstwem, rysunkiem, tworzy murale i graffiti. W malarstwie lubi realizm, próbuje oddać rzeczywistość przefiltrowaną przez fotografię. Eksperymentuje także z abstrakcją.

Członek stowarzyszenia „Otwarta Pracownia” w Lublinie.

Moje obrazy nawiązują do amerykańskiego hiperrealizmu. Podobnie jak John Salt, Robert Bechtle, Don Eddy, Ralph Goings, Richard Estes, Ron Kleeman, John Beader wykorzystuję w malarstwie motyw auta. Bawię się skalą, powiększam to, co zostało wcześniej zminiaturyzowane. Małe modele samochodów w skali 1:43 rosną w moich obrazach olejnych do formatu 100x70cm i większych. Podobnie jest z obrazkami z niegdyś popularnych gum Turbo, które zostają powiększone i odwzorowane z uwzględnieniem śladów mijającego czasu.

Malując pozwalam sobie na odrobinę swobody – nie wszystko przenoszę z projektora na płótno, niektóre rzeczy umyślnie pomijam, pozwalam farbie ściekać w sposób niekontrolowany, co wprowadza element ekspresji i malarstwa gestu. Z pozoru hiperrealistyczne obrazy nie są malowane z precyzją aparatu fotograficznego. Często wybieram zdjęcia złej jakości, zniszczone i słabe wydruki zacierając szczegółowość oryginału perfekcyjnego zdjęcia. Maluję rekwizyty, małe modele i obrazki z gum. Traktuje je jako ciekawą współczesną martwą naturę, obiekty malarskie o cechach sentymentalnych. W moich kompozycjach pojawiają się często elementy graficzne i typograficzne. Malując przywracam pamięć o przedmiotach z przeszłości. Wiele osób miało takie w domu, pamiętają je z dzieciństwa. Oglądając moje obrazy odbiorca ma okazję zobaczyć je w nowej odsłonie. Można skonfrontować widzialne z tym, co się pamięta. W pewnym sensie jest to melancholijna podróż w przeszłość. Przywołanie małych ale ważnych symboli lat 80tych i 90tych.