Agnieszka Żak-Biełowa w swych obrazach nierzadko stosuje charakterystyczny dla fotografii sposób komponowania obrazu - fotograficzne portrety mężczyzn „Happy American” czy „Happy Kowalsky” przywołują na myśl migawkowe wspomnienia z wakacji, gdzie widoczny jest charakterystyczny, intensywny światłocień w kształtowaniu postaci ludzkiej. W jej obrazach zaskakuje często jaskrawa kolorystyka. W podobnej, bo wakacyjnej, plażowej tematyce utrzymane są obrazy „Miki”, „Plaża” i „Hockney my love”. Autorka z dużą swobodą i dystansem traktuje swoje kompozycje malarskie, obok realistycznych form dla kontrastu wprowadza cytaty z kultury popularnej np. postać Myszki Miki („Miki”), czy Kaczora Donalda („Primavera”); ciekawym zabiegiem jest też wprowadzanie w obręb tła fragmentu muru z dokładnie wyrysowanymi graffiti (np. w „Happy Kowalsky”). Często nawiązuje do hiperrealizmu, można też dostrzec wiele odniesień do twórczości Davida Hockneya. Kubistyczne postaci, ostry światłocień czy wystudiowane pozy, np. elegancka kobieta w czerwieni na obrazie „Plaża” budzi skojarzenia z polską artystką okresu Art Deco, Tamarą Łempicką.